Dieulofet
|
Vila d'Occitània | 
|
| Dieulofet | |
| Dieulefit | |
.svg)
| |
 Tor dau relòtge | |
| Geografia fisca | |
|---|---|
| 44° 31′ 27″ N, 5° 03′ 59″ E | |
| Superfícia | 27,42 km2 |
| Altitud minimala | 323 m |
| Altitud | 379 m |
| Altitud maximala | 969 m |
| Geografia politica | |
   | |
| País |  Daufinat |
| Contrada | Diés   [1] |
| Estat |  França |
| Region 84 | Auvèrnhe Ròse Aups |
| Departament 26 | Droma  |
| Arrondiment 262 | Niom |
| Canton 2610 | Dieulofet (chef-luec) |
| Intercom 242600492 | du Pays de Dieulefit |
| Cònsol | Christine Priotto (2008-2014) |
| Demografia | |
| • Populacion | 3 239 ab. (2019) |
| Informacions complementàrias | |
| Còdi postal | 26220 |
| Còdi INSEE | 26114 |
| mairie-dieulefit.fr | |
Dieulofet (Dieulefit en francés) es una comuna occitana dau Daufinat, situaa dins lo departament de Droma e la region d'Auvèrnhe Ròse Aups.
Geografia[modificar | Modificar lo còdi]
Dieulofet es situat a aperaquí 30 quilomètres de Montelaimar, 70 quilomètres de Valença e 170 quilomètres de Lion, Grenòble, Marselha e Montpelhier.
Toponimia[modificar | Modificar lo còdi]
Atestacions istoricas[modificar | Modificar lo còdi]
Las atestacions istoricas donaas per Brun-Durand son Castrum de Dieulefit (1269), Dioulophes (1332), Capella de Deo fecit (segle XIV), Castrum de Deofecit (1360), Dieulefist (1391), Deux le fit (1393), Locus Dei Fecit (1435), Deu le fit (1442), Preceptoria Deifecit (1449), Cura de Deo y fecit (1450), Dieulefeyt (1573), Dieu le Fit (1574), Ecclesia parrochialis Beate Marie Dei fecit (1509), Montjabron (1793)[2].
Atestacions occitanas[modificar | Modificar lo còdi]
Etimologia[modificar | Modificar lo còdi]
Realizacion fonetica e toponim occitan[modificar | Modificar lo còdi]
Istòria[modificar | Modificar lo còdi]
- Sègle VIIIen: razzias daus sarrasins.
- Sègle XIIIen: fèu daus comtes de Valentinés.
- Sègle XVen: desvolopament de l'indústria dau textil.
- Sègle XIXen: Dieulofet e Vauriàs an pas pas l'electricitat en 1888. Per facilitar l'artesanat e l'indústria locala (terralha e cartonariá), aquelas doas vilas decidisson l'implantacion d'una fabrica electrica. Foguèt Les, un riu que raja a 5 quilomètres de Dieulofet, que foguèt causit per porgir la fòrça idrolica. En abril de la meteissa annada, la societat Lombard-Gerin e Cie, de Lion, foguèt encargaa de l'esclairatge de las doas vilas. Per aquò far, crompèt un ancian molin a Becòna per fin d'implantar una fabrica.
La fabrica de Becòna aviá utilizat l'infrastructura dau molin que lo canau de derivacion drenava l'aiga dins una sèrva de 13000 m3 , en crear aitau una chuta d'una nautor de 25 mètres. çò que permetiá d' accionar doas turbinas d'una poténcia de 45 kW que viravan a 180 tr/min. Èran connectatadas a una linha electrica, una per Dieulofet, l'autre per Vauriàs.
- Sègle XXen: Entre 1940 e 1944 gaireben 1 500 josieus (mainats e adultas) trobèron refugi a Dieulofet a l'iniciativa de Marguerite Soubeyran e Catherine Krafft (fondatrises de l'escòla de Beauvallon). A partir de janvier de 1943, Marguerite Soubeyran organiza la resisténcia armaa en acampant los refractaris au STO que Jeanne Barnier, secretària de Comuna, dotava de fals papiers[3]Set de sos abitants son reconeguts coma Justs entre las nacions.
Administracion[modificar | Modificar lo còdi]
Luecs e monuments[modificar | Modificar lo còdi]
Personalitats liaas embe la comuna[modificar | Modificar lo còdi]
- Ernèst Chalamèl, terralhier de Dieulofet, felibre e mestre en gai saber. Escriguèt "ma Glena" publicat en 1925
Veire tanben[modificar | Modificar lo còdi]
Liames externes[modificar | Modificar lo còdi]
Nòtas e referéncias[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ Lo trabalh de recuperacion de las encontradas d’Occitània contunha. Jornalet, 30 d'octòbre de 2016.
- ↑ J.Brun-Durand, Dictionnaire topographique du département de la Drôme, Paris, Imprimerie nationale, 1891
- ↑ Sandrine Suchon-Fouquet, Resisténcia e libertat. Dieulofet 1940-1944, de Premsas univesitàries de Grenòble, 2010
.svg){kind=small}