Vejatz lo contengut

Caüsac (Montanha negra)

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Caüsac (Montanha negra)
Cahuzac

La glèisa de Sant Vicenç de Caüsac.
Geografia fisca
43° 28′ 17″ N, 2° 04′ 45″ E
Superfícia5,69 km2
Altitud minimala199 m
Altitud260 m
Altitud maximala288 m
Geografia politica
Modifica el valor a Wikidata
Carte
PaísLengadòc Armas de Lengadòc
ContradaMontanha Negra
EstatBandièra de França França
Region
76
Occitània (region administrativa)
Departament
81
Tarn Armas del departament de Tarn
Arrondiment
812
Castras
Canton
8111
Dornha
Intercom
243100567
CC de Lauragués Revèl Soresan
CònsolMichel Naves
(2014-2020)
Demografia
• Populacion363 ab. (2018)
Densitat63,8 ab./km²
Informacions complementàrias
Còdi postal81540
Còdi INSEE81049
mairie-cahuzac.fr Modifica el valor a Wikidata

Caüsac[1],[2],[3],[4] (Cahuzac en francés) es una comuna lengadociana de la Montanha Negra situada dins lo departament de Tarn e de la region administrativa d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Geografia[modificar | Modificar lo còdi]

Comuna situada al pè de la Montanha Negra, dins lo Pargue Natural Regional del Naut Lengadòc

Toponimia[modificar | Modificar lo còdi]

Dauzat e Rostaing citan la fòrma escrita Causagum, de 1035 (lo nom se disiá *Caüsag, abans l'ensordiment de las sonòras finalas (-g > -k). Pels dos toponimistas, totis los Cahuzac (en francés) an la meteissa origina e Bénédicte Boyrie-Fénié considèra explicitament que los toponimes d'Òlt e Garona, Aude, Gèrs e Tarn venon del meteis nom, emai siá pas exactament lo que causiguèron sos davancièrs. Se pòt donc tornar escriure çò qu'existís dins l'article Caüsac (Òlt e Garona).

Dauzat e Rostaing postulan *Cadusiacum, d'un nom d'òme gallo-roman *Cadusius, del gallés Cadus, amb lo sufixe -acum[5]. Astor òpta per *Caducius, nom d'òme gallés, a partir de Cadusius, e Ernèst Negre per un nom de persona roman Cabutius, amb lo meteis sufixe (los dos citats per Bénédicte Boyrie-Fénié). Pel vilatge agenés, Bénédicte Boyrie-Fénié accèpta lo nomen Cabutius, -b- intervocalic passant a [w], amb sufixe -acu[6]. Pels divèrses Cahuzac, Xavier Delamarre causís tanben Cabutios seguit del sufixe -acon, cabutiācon. Los noms Cabutius, Cabutō son atestats e venon d'una soca celtica cab- « gola, morre » [7]. Çaquelà, lo resultat oral pòt èsser diferent d'un lòc a l'autre.

Monuments e luòcs[modificar | Modificar lo còdi]

Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.

Istòria[modificar | Modificar lo còdi]

Administracion[modificar | Modificar lo còdi]

Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2001 2020 Michel Naves    
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia[modificar | Modificar lo còdi]

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 378, totala: 382

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
204 199 216 235 258 296 318 276 258

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
227 223 201 224 222 197 203 180 181

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
172 174 180 156 142 139 131 115 127

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
135
153
139
218
160
141
332
337
343
347
2009 2010
348
352
359
363
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna[modificar | Modificar lo còdi]

Veire tanben[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas[modificar | Modificar lo còdi]

  1. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2. Toponimia occitana.
  3. Congrès permanent de la lenga occitana.Top'Òc: Diccionari toponimic occitan.
  4. Institut d'Estudis Occitans.BdTopoc–Geoccitania.
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, reedicion Librairie Guénégaud, 1984, p. 130
  6. Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes Lot et Garonne, ed. CAIRN, Pau, 2012, p. 74
  7. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 95 e 334